Σκέψεις και συναισθήματα στην εποχή της ...καραντίνας

Και είμαστε ακόμα εδώ…! 

Αισίως κοντεύουμε  ένα μήνα μιας διαφορετικής καθημερινότητας, ένα μήνα απόστασης, ένα μήνα σε …καραντίνα!

Τι είναι τελικά αυτή η καραντίνα; Πώς την βιώνει ο καθένας; Πόσο καλό ή κακό μπορεί να προκαλέσει η αποστασιοποίησή μας από τον κοινωνικό περίγυρο;

Οι σκέψεις πολλές, τα συναισθήματα μπερδεμένα. Ο πραγματικός φόβος ενός ιού, η ανησυχία της οικονομικής ασάφειας και η αγωνία της επιστροφής στην καθημερινότητα, που είχαμε πριν από τον Κορονοϊό, έχουν ίσως επισκεφτεί τους περισσότερους από εμάς.

Παράλληλα, οι ώρες που κυλούν σε μία πιο πραγματική υπόσταση, ένας ίσως πιο αργός ρυθμός καθημερινότητας, που πιθανόν να χωράει μέσα και προσωπικό χρόνο-άγνωστη για πολλούς πριν από ένα μήνα έννοια- αλλά και χρόνο με οικογένεια και τους ανθρώπους που αγαπάμε, δίνουν ένα διαφορετικό νόημα σε αυτήν την κοινωνική εξέλιξη. 

Και φυσικά το αγαπητό και αναγκαίο  «ξεκαθάρισμα» ακολουθεί συνήθως τις καταστάσεις κρίσεων, όπως συμβαίνει και τώρα. Σχέσεις ερωτικές, σχέσεις συζυγικές, σχέσεις γονέων και παιδιών, φιλικές και επαγγελματικές φωτίζονται από όλες τις πλευρές τους. Άλλες μας εκπλήσσουν, άλλες μας τρομάζουν, άλλες μας κάνουν περήφανους για τις επιλογές μας…

Μέσα σε όλη αυτήν την αντίφαση, το κλειδί της επιτυχίας είναι η «ώρα μηδέν»-η παρατήρηση και προσεκτική παρακολούθηση. Παρατηρούμε τον εαυτό μας να ζητάει. Τι μας λείπει, τι έχουμε ανάγκη, πότε είμαστε ευτυχισμένοι/είμαστε ευτυχισμένοι μέσα στη ζωή που εμείς έχουμε επιλέξει; Παρατηρούμε τον εαυτό μας να ευγνωμονεί. Πόσα ευχαριστώ λέμε, πόσα χαμόγελα παίρνουμε και άλλα πόσα μοιράζουμε; Παρατηρούμε τον εαυτό μας να προσαρμόζεται γρήγορα στις αλλαγές και να τον ‘‘εξιτάρουν’’ τα δεδομένα που μπορεί συνεχώς να αλλάζουν. Παρατηρούμε τον εαυτό μας να δυσκολεύεται και να μην παρουσιάζει ευελιξία, ούτε θέληση για παραπάνω προσπάθεια.

Η Αυτογνωσία είναι μια λέξη για μερικούς ξεκάθαρη. Για τους κάποιους όμως είναι μια ασαφής, θεωρητική έννοια. Ο δρόμος προς την αυτογνωσία προϋποθέτει την ανάγκη να στρέψουμε την προσοχή μας σε σκέψεις, συναισθήματα, κι επιθυμίες όπως αυτές αναδύονται μέσα από την καθημερινότητά μας. Η αυτοπαρατήρηση όλων αυτών είναι αναγκαία για να μιλήσουμε για αυτογνωσία. Και η αυτογνωσία είναι ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της συναισθηματικής νοημοσύνης και ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες για την προσωπική επιτυχία.

Ίσως η δράση μας αυτή τη φορά να  χρειάζεται μία πιο προσεχτική οργάνωση και η οργάνωση χρειάζεται παρατήρηση και αυτοπαρατήρηση. Η απόφαση και η επιλογή είναι δική μας…